Joas: ‘’Je voelt de verbondenheid doordat je in geloof verbonden bent, je ervaart hetzelfde’’

Joas (17) en Jonathan (14) hebben afgelopen winter meegedaan aan een outreach naar Letland waar ze samen met een groep de lokale bevolking hebben geholpen, Joas al voor de tweede keer. Ze hebben in Letland voedselpakketten uitgedeeld aan mensen, hebben een weeshuis bezocht en zijn naar een Oekraïens vluchtelingenkamp geweest.

Wat vond je het meest indrukwekkend?

Jonathan: ‘’dat we met een klein groepje mensen en een Letse vertaler naar mensen thuis gingen om de voedselpakketten uit te delen. Die mensen hadden niet veel, ze leefden vaak in twee kamertjes. Soms hadden ze een keukentje en soms ook niet, dan was hun kachel de keuken of ze hadden vuur tussen stenen gemaakt met een pan erboven’’.

Joas: ‘’voor ons is het een relatief kleine moeite om te helpen, maar het heeft zoveel impact op de mensen. Dat is heel bijzonder om mee te maken. Ze zijn heel gelukkig als wij langskomen om een voedselpakket te brengen. Elk huisbezoek is anders, ik ben bij mensen geweest die in een afgebrand huis woonden, een soort stal met allemaal kieren. De meeste mensen hebben altijd hun jas aan in huis. En vaak wonen ze met meerdere mensen in een huis, omdat de uitkeringen in Letland zo laag zijn. We kwamen ook wel tegen dat mensen hun geluk zochten in drank en drugs. Ze hebben niets meer en gaan dus op een andere manier op zoek naar geluk. Vaak hebben we gebeden met mensen tijdens de bezoeken. Soms worden de mensen zo geraakt door ons gebed, dat ze gaan huilen’’.

Wat is er in je eigen leven veranderd door je bezoek aan Letland?

Jonathan: ‘’het heeft me een verruiming van mijn blikveld gegeven. In Nederland is m’n leven vaak hetzelfde: school, sport, kerk. In Letland kwam ik meer te weten over andere culturen. Je krijgt daar zoveel indrukken als je ziet hoe mensen daar leven’’.

Joas: ‘’ik besef hoe goed wij het hier hebben, vooral toen ik net terug was. Maar je gaat heel snel weer door met je eigen leven’’.

Zie je God aan het werk in Letland?

Jonathan: ‘’ja, door hoe wij daar mogen helpen. En af en toe hoor je van oudere mensen wel verhalen over God. Maar qua vooruitgang verandert er niet veel, de meeste jongeren willen nog steeds wegtrekken, naar de grote stad of naar het buitenland’’.

Joas: ‘’er is weinig toekomstperspectief voor jongeren. Vaak wonen de kinderen van mensen die in een bejaardenhuis wonen, in het buitenland. Die kinderen betalen dan het verblijf van hun ouders, maar die ouders zien hun kinderen dus vrij weinig’’.

Heeft deze reis ook iets gedaan met je geloofsleven?

Jonathan: ‘’de mensen daar zijn zó dankbaar, ze zeggen ook bij alles “paldiës”, wat “bedankt” betekent. Ik denk dat ik daardoor wel iets standvastiger in mijn geloof ben geworden’’.

Joas: ‘’je kent de mensen in de kerk daar niet, maar je voelt de verbondenheid doordat je in geloof verbonden bent, je ervaart hetzelfde’’.

Zou je aan andere jongeren aanraden met deze outreach mee te doen?

‘’Ja! Het is een mooie ervaring en je maakt ook veel lol met de kerkgangers in Letland waar we mee samenwerken. Het was wel erg koud, een paar dagen min 30 graden! En het is wel heftig om een slechter deel van de wereld te zien. In sommige huizen stonk het enorm, dan moet je dus over je eigen moeite heen stappen. ‘’