Jan Mudde: “Ik heb de afgelopen 15 jaar God voortdurend aan het werk gezien.”

[column width=”1/1″ last=”true” title=”” title_type=”single” animation=”none” implicit=”true”]

Afgelopen najaar heeft Jan Mudde afscheid genomen als voorganger in Haarlem. We blikken terug op 15 jaar Haarlem en krijgen een wens voor 2022 mee.

“Ik heb in de afgelopen 15 jaar God doorlopend aan het werk gezien. Tenminste als je God ook allereerst in het ogenschijnlijk gewone ziet. Dat zovelen in woord en daad Jezus als Heer belijden, dat er nog steeds levende gemeenten van Christus in Haarlem zijn, hoewel we dag in dag uit puur ongeloof inademen, dat kan alleen Gods werk zijn. En als ik het alleen op de Wilhelminakerk betrek: ouderen en jongeren zijn toegewijd aan God, elkaar, hun naasten. Ze zijn bereid zich in te zetten voor #IMPACT, Hart voor Velserbroek, een partnergemeente in Letland. En ik zie ook Gods werk in het op pad gaan met bijv. World Servants naar landen als Bolivia, Zambia of de Filipijnen.

Gebeurtenissen in mijn werk ervoer ik als Gods werk. Ik denk dan aan iemand die heel bang was om te sterven en toch vrede vond. Of iemand die gevangen was in een geest van slavernij en daaruit werd bevrijd. En een bijna gestrand huwelijk dat tot nieuwe bloei kwam omdat er voor God geknield werd.

Ik heb veel aan de Wilhelminakerk te danken, juist omdat ik zelf uit een andere traditie kwam. Mijn preken zijn, mede onder invloed van die gemeente, minder afstandelijk en meer persoonlijk en minder Bijbelstudie en meer praktisch en alledaags geworden.

De gezamenlijke diensten met de verschillende gemeenten waren voor mij de ultieme bezegeling van de eenheid van Christus’ kerk in Haarlem. Wat mij in het Nieuwe Testament altijd heel erg heeft geraakt en aangesproken is, dat Paulus zijn brieven niet schrijft naar bijv. de Christelijke Gereformeerde Kerk in Hoofddorp of de Baptistengemeente in IJmuiden, maar naar de gemeente van Christus in Korinte, of alle christenen in Rome. Hij zag de kerk in een bepaalde plaats als een eenheid. En dat daarvan weer iets terug is, zie ik ook als Gods werk, en de gezamenlijke dienst is daarvan een levend teken.

Ten slotte wil ik graag tegen alle kerken zeggen: ‘Geef uw vrijmoedigheid niet prijs, u zult er rijk voor worden beloond. Blijf juist volharden, want als u de wil van God doet, zult u ontvangen wat u beloofd is.’ (Hebreeën 10:35-36)

En tegen Haarlem en zijn inwoners zou ik willen zeggen: ‘Kom allen bij Mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, Ik zal jullie rust geven. Neem mijn juk op je en leer van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’ (Matteüs 11:28-30)

[/column]