Casestudie: Stem in de Stad

Het is er warm en droog, er is koffie beschikbaar en je bent er even uit. Het zijn zomaar drie redenen waarom Stem in de Stad een plek is waar dak-en thuislozen graag komen. 

‘’Er is hier een ‘iedereen is welkom’ beleid, het maakt niet uit wie je bent of wat je gedaan hebt, je bent altijd en steeds opnieuw welkom. Dat is op zich mooi, maar zorgt ook regelmatig voor onderlinge spanningen. Zelf kom ik hier graag voor een kopje koffie als vast loopje in de week, maar eerlijk is eerlijk: dan kan er af en toe flink geschreeuwd worden.’’ – A.

Veel bezoekers komen al voor een lange tijd bij Stem in de Stad. Soms met een onderbreking, maar de drempel is laag om opnieuw binnen te komen. ‘’Het is goed dat het er nog steeds is en het moet ook blijven’’ deelt één van de bezoekers. ‘’Als je niet veel middelen hebt, kan je hier komen voor een bakje koffie en/of een maaltijd. Als het nodig is, wordt er gekeken naar wat er nog meer nodig is, zoals een postbus of een slaapplek. Het geeft mij persoonlijk een bepaalde voldoening als ik hier een kopje koffie gedronken heb, ik had nooit verwacht dat eenzaamheid een rol in mijn leven zou spelen. Of dat het zo erg zou zijn, hier heb ik aanspraak, gezelligheid; ik voel mij hier welkom.’’

‘’Vroeger was het wel veel uitbundiger, er waren meer activiteiten en de mensen waren ook uitbundiger. Maar als ik de stad in ga, of naar de pinautomaat moet, kom ik nog altijd even langs. Je komt kameraden tegen en het helpt om hier een maaltijd te eten als het financieel tegenzit. Ik voel mij serieus genomen en het geeft net dat beetje ondersteuning dat ik nodig heb.’’ – B

Maar bij Stem in de Stad zijn ze ook beschikbaar voor mensen die binnen de wet-en regelgeving overal tussen wal en schip vallen. En zorgen ervoor dat deze mensen zich in ieder geval niet langer alleen voelen.

D: ‘’Toen ik hier kwam had ik helemaal niks en was ik behoorlijk de weg kwijt. Mijn verhaal is geen gemakkelijk verhalen en daar konden mensen makkelijk door afgeschrikt raken. Doordat ik illegaal aangekomen ben in Nederland, viel ik van procedure in procedure en van regel op regel. Hier bij Stem in de Stad, schrokken ze niet van mij en mijn verhaal. Hier kreeg ik kleding, iets te eten en een slaapplek. Ze waren er voor mij en dat gaf tenminste nog hoop. Ik was welkom om binnen te komen, ze waren betrokken op mijn situatie en ik stond er niet volledig alleen voor.’’

‘’Bij het Leger des Heils zeggen ze: ‘we geloven niet in eigen schuld’ en dat vind ik een prachtige uitspraak.’’ Elly is straatpastor bij Stem in de Stad en dat betekent dat zij de mensen ‘van de straat’ opzoekt. ‘’Ik heb het voorrecht om mensen te ontmoeten voor wie in de samenleving veel deuren dicht zijn gegaan. Soms zijn mensen enorm beschadigd en soms gooien ze hun eigen ramen in. Toch is het zo belangrijk om niet te oordelen. Ik probeer hen perspectief te bieden, een stip op de horizon. En als dat niet lukt, praat ik met hen over hetgeen dat gebeurt. Bij Stem in de Stad ben je welkom, altijd en steeds weer. Het liefste zijn we er dan ook voor iedereen, maar dat lukt niet altijd. Als je over de streep gaat, moeten we je schorsen. 

Toch proberen we daarna te kijken of we de deur weer voor je open kunnen zetten. Het fijne is dat we mensen niet altijd in een traject hoeven te plaatsen. Het mag gaan zoals ze zelf willen. Dus dan vragen we aan hen om aan te geven wanneer ze eraan toe zijn. En als ze dat niet willen, ook goed. Meneer X kwam laatst bij mij om te vertellen dat hij wilde minderen met heroïne gebruik. Hij is al vijftiger en zijn gezicht is getekend door levenslang gebruik. Helemaal stoppen zal niet meer gaan en terugkomen in de maatschappij is ook lastig, maar dat hij wilde minderen is een enorme stap vooruit. Nu heeft hij een intake gehad en mag hij naar een kliniek op één van de Waddeneilanden. Hij wist zelf even niet meer welke, maar hij had er enorm veel zin in. Hij keek er naar uit, hij wil heel erg graag – en dat, dat is geweldig.’’

Lees hier meer casestudies