De klokken luidden dit keer uit protest

Veel Haarlemmers kennen de Damiaatjes, de twee kleine klokken in de toren van de Grote of St. Bavokerk. Deze klokken luiden tot op de dag van vandaag elke avond van negen tot half tien. Toen Haarlem nog stadspoorten had, was dat het teken dat de poorten gingen sluiten voor de nacht.

Maar op donderdag 3 juli 2025 luidden precies om 12 uur ‘s middags de Damiaatjes gedurende vijf minuten. Maar niet alleen in verschillende Haarlemse kerken (bijna alle kerken met een kerkklok deden mee), verspreid over het land luidden op dat tijdstip kerkklokken als protest tegen de mogelijke strafbaarstelling van illegaliteit. Het werk van kerken (denk bijvoorbeeld aan de Pauluskerk in Rotterdam) maar ook diaconale organisaties (denk aan Stem in de Stad en Leger des Heils) die vluchtelingen helpen, zou hierdoor mogelijk in de problemen komen.

Door de noodklok te luiden hoopten de initiatiefnemers dat de politiek die avond tegen twee asielwetten zou stemmen die het verblijf in ons land zonder verblijfsvergunning (ongedocumenteerden) strafbaar maakt. Maar ook elke vorm van hulp aan die mensen wordt verboden. Ook kerkleden die hulp bieden aan illegale vreemdelingen plegen opeens een strafbaar feit.

Hierdoor zullen nog meer kwetsbare mensen in de marge van de samenleving belanden, want zij verliezen hierdoor hun laatste vangnet. Hulp aan die mensen zorgt er juist voor dat ze uit de overleefstand komen. Dat ze weer over een toekomst kunnen nadenken, hier of elders.

Hoe je met de meest kwetsbare mensen omgaat, toont wat voor samenleving je bent. Maar inmiddels lijken asielzoekers het zwarte schaap van ons land te zijn geworden. Terwijl de Bijbel ons juist vertelt dat we voor de wees en weduwe, de arme en de vreemdeling moeten zorgen. Verblijfsvergunning of niet, ieder mens verdient hulp.

Maar door de nieuwe asielwetgeving dreigt dus onder andere het werk van Stem in de Stad strafbaar te worden. Zij bieden immers ongedocumenteerde asielzoekers opvang en begeleiding. De medemenselijkheid dreigt uit het oog verloren te worden.
En omdat die nooit strafbaar mag zijn is er ook een brandbrief van diaconale en pastorale organisaties, gericht aan de Tweede Kamerleden, die mede ondertekend kan worden. De asielwetten ondermijnen namelijk het werk van zoveel maatschappelijke organisaties: wereldhuizen, inloophuizen, kerken en duizenden betrokken burgers.