‘Heer, red toch mijn leven! (Psalm 116:4b)
Vandaag – Nationale Dodenherdenking – denken we in Nederland aan alle mensen die slachtoffer zijn geworden van oorlogsgeweld. Niet alleen tijdens de Tweede Wereldoorlog maar ook van oorlogsinspanningen en vredesoperaties van daarna. En we denken hierbij op dit moment ook alle aan oorlogsslachtoffers in Oekraïne. Misschien hebben al deze mensen bovenstaand citaat ook wel uitgeroepen naar God.
De psalmdichter is door God bevrijd, hij kan het nog navertellen. De banden van de dood omknelden hem, de angsten van het dodenrijk grepen hem aan. Hij is zo dankbaar dat hij het aan iedereen wil vertellen.
Dat wij deze dag kunnen stilstaan bij wat er is gebeurd, komt omdat wij bevrijd zijn. De banden van dood en oorlog houden ons niet meer vast. Dat dit niet vanzelfsprekend is – zie Oekraïne – mogen we iedereen laten zien, met stilte.
En stel je vandaag eens deze twee vragen:
1. Waar ben ik dankbaar voor?
2. Hoe merk ik dat God van mij houdt?
