Een speciale dag om de Here God te danken

Woensdag 6 november is het dankdag voor gewas en arbeid. Voor veel gereformeerden een vertrouwd begrip, voor veel evangelische christenen een onbekend gebruik. Waarom wordt dankdag gevierd? Ervaren we nog het wonder van de oogst, en dat we (veelal) werk en inkomen hebben?

Aan het begin van het landbouwseizoen (de tweede woensdag in maart) wordt van oudsher op biddag een zegen gevraagd over het gewas dat gezaaid gaat worden en voor het werk dat daarvoor gedaan moet worden. Na het binnenhalen van de oogst wordt God dan op de eerste woensdag in november gedankt voor de ontvangen zegen. Twee momenten om ons bewust stil te laten staan bij onze afhankelijkheid van God.

Het is heel bijbels om het zaaien, het oogsten en de dankbaarheid aan God te koppelen. Denk maar eens aan Abel (Genesis 4), maar ook aan Nehemia (hoofdstuk 10). En bij de instelling van het Avondmaal dankt Jezus voor het offer van het Pesachlam. Ook Jezus verbindt dus dankbaarheid aan hetgeen wij van God ontvangen.

Sinds de industrialisatie is ons land steeds minder agrarisch geworden. Daarom is arbeid aan gewas toegevoegd. Bovendien is het niet vanzelfsprekend dat iedereen (betaald) werk heeft. Woensdag 6 november mogen we dus met Paulus (Kolossenzen 2:7) dankbaar zijn voor het leven en voor dat wat de Here God ons geeft.